مرجع فایل - قابل ویرایش )
تعداد صفحه : 44
راهكارهايي علمي براي تقويت روحية مذهبي كودكان از شگفتيهاي دنياي كودكان، ايمان و باورهاي مذهبي آنهاست. كودك، فطرتي خداآشنا دارد، از آن جهت كه نفخه اي از روح خدا در ذات اوست. مباني بسياري از باورهاي مذهبي در درون او وجود دارد كه با اندك تذكري از والدين و مربيان و با يافتن مصداقهايي در جهان خارج مي كوشد آن را بپذيرد و خود را با آن تطابق دهد. شك نيست كه معني و مفهوم مذهب و تعاليم آن بسيار و در برگيرنده همه جوانب حيات انسان است ولي كودك از مذهب آن چيزي را مي پذيرد كه متناسب با خواسته هاي او و مبتني بر مشاهدات، تجارب و يافته هاي شخصي اوست. به تدريج كه رشد كودك بيشتر شده و آگاهيهاي او افزایش می یابد . دامنه ارتباط او با مذهب بيشتر شده و موجبات پيدايش حالاتي را در او فراهم مي آورد كه مي توان نام آن را «حالات مذهبي» ناميد.1 حال بايد به اين پرسش، پاسخ گفت كه برخورد پدران و مادران با چنين ذخاير بزرگ معنوي چگونه بايد باشد و نقش آنها در پرورش صحيح رفتارهاي مذهبي كودكان چيست؟ ما در اينجا براي پاسخ به اين سئوال اساسي، تنها به گوشه اي از اين مسئوليت بزرگ اشاره مي كنيم و راهكارهاي عملي در جهت پرورش هرچه بيشتر اين فطرت پاك خدا آشنا را تنها در محدوده سني، از هنگام تولد تا قبل از بلوغ شرعي كودك بررسي مي كنيم. تربيت كودك در فاصله تولد تا قبل از بلوغ شرعي را تحت عنوان تمهيد يعني آماده سازي براي ورود در قلمرو اصلي تربيت مي نامند. تمهيد خود به دو مرحله تقسيم مي شود: 1. مرحله اول: تا سن7 سالگي 2. مرحله دوم: از7سالگي تا بلوغ شرعي كه هركدام از اين مراحل، روشهاي تربيتي خاص خود را مي طلبد. مرحله اول ويژگي اساسي هفت سال اول زندگي به لحاظ تربيتي، رها گذاشتن كودك و حاصل آن «بازي» است. چنان كه در روايت
قسمتی از محتوی متن پروژه میباشد که به صورت نمونه ، بعد از پرداخت آنلاین در فروشگاه فایل آنی فایل را دانلود نمایید .
« پرداخت آنلاین و دانلود در قسمت پایین »
مبلغ قابل پرداخت 18,800 تومان