فرمت فایل: ورد- Word  

مرجع فایل - قابل ویرایش ) 

تعداد صفحه : 39
فارابى: اقتدار در شهر فيلسوف ابونصر فارابى، بزرگترين فيلسوف دوره ميانه است كه انديشه‏هاى او ازديدگاه «فلسفه مدنى‏»، نخستين، مهمترين و واپسين تلاشها در جهت‏تاسيس و تدوين نظامى از انديشه عقلى، در سياست دوره اسلامى است. درباره انديشه فارابى و تبعا ، فلسفه سياسى اسلامى، آثار زيادى وجوددارد; اما آنچه در پژوهش حاضر اهميت دارد، ارزيابى نسبت اين‏انديشه با ساخت قدرت دوره ميانه و بنابراين، بازتاب و باز توليداقتدارگرايى آن در انديشه سياسى فيلسوفان اين دوره است. فارابى(259339 ه)، چنان كه تذكره نويسان گزارش نموده‏اند، انديشمندى غيرسياسى و به دور از شور و شر دربارهاى سياست‏بود. بدين سان، فيلسوفى‏كه براى نخستين بار در تاريخ فلسفه اسلامى از شهرى آرمانى و خصايص‏اجتماع مدنى سخن، مى‏گفت ، خود از غوغاى شهر و همهمه اجتماع مى‏گريخت‏و به تامل در عزلت‏باغها و كناره جويبارها پناه مى‏برد. در اين‏صورت، معناى سخن او از «مدينه فاضله‏» چيست؟ به سادگى نمى‏توان‏داورى كرد كه «مدينه فاضله‏» صرفا جهانى است كه فيلسوف به يارى‏خيال بنا نموده است، تا از زندگى واقعى بدان پناه جويد. هرگزنمى‏توان شهر فيلسوف را ساختمانى معلق در فضاى مجرد انديشه، وبى‏ارتباط با زندگى و زمانه ديد. چنين شهرى، هر چند انتزاعى است اماانتزاع ساخت و روابط قدرت در دوره ميانه است. فارابى نيز، همانندديگر انديشمندان و انسانهاى دوره ميانه، «در رودخانه زمان‏» قراردارد، و از آن روى كه محصور در شرايط تاريخى است، فقط مى‏تواند شرايط‏امكان و محدوديتهاى خود را در هياءت فلسفه‏اش نمايش دهد. فيلسوف‏مسلمان آنگاه كه پرسش از ماهيت «مدينه فاضله‏» مى‏كند، در واقع، اين‏مساله را طرح مى‏كند كه ما خود، به اعتبار ساخت قدرت در

قسمتی از محتوی متن پروژه میباشد که به صورت نمونه ، بعد از پرداخت آنلاین در فروشگاه فایل آنی فایل را دانلود نمایید .

  

 « پرداخت آنلاین و دانلود در قسمت پایین »