مرجع فایل - قابل ویرایش )
تعداد صفحه : 22
معماری معماری معماري فضای سبز فضاهاي سبز برونشهري فضاي سبز برون شهري خود به چند دسته تقسيم ميشود: کمربنديهاي سبز احاطهکننده، کمانهاي سبز محورهاي سبز، پارکهاي ملي، پارکهاي جنگلي و پارکهاي گياهشناسي. اگر فضاهاي سبز شهري را از لحاظ مالکيت به سه دسته عمومي، نيمه عمومي و خصوصي تقسيم کنيم، پارکهاي شهري در طبقه فضاهاي سبز عمومي هستند. طبيعت اين فضاها به گونهاي است که تمام طبقات مردم ميتوانند از آن استفاده کنند؛ در پارکهاي عمومي تمام وسايل سرگرمي و رفاهي، براي همه گونه سليقه، فکر و سن وجود دارد. پارکهاي شهري در مقياس واحد همسايگي، در مقياس محلهها، در مقياس ناحيه و در مقياس منطقه موجود هستند. همچنين فضاهاي سبز خياباني هم هستند که شامل فضاي سبز ميدانها، حاشيه بزرگراهها، حاشيه پيادهروها، جزاير مياني، تقاطعهاي غيرهمسطح، بانههاي مياني راهها (رفيوژ) و کنار خيابانها ميشوند. * گونهشناسي گياهي فضاهاي سبز شهريپوشش گياهي يک منطقه از انواع گونههاي گياهي موجود در آن تشکيل ميشود. مشاهدات و تحقيقات لازم درباره نوعبندي، موقعيتهاي مختلف زيستي و تقسيمات جغرافيايي گياهي تنها متوجه تکتک موجودات نميشود، بلکه بايد واحدهاي سيستماتيک گياهي را به طور کلي مد نظر قرار دارد. به اين ترتيب، تمام موجودات يکسان را که در اين زمينه با يکديگر نزديکي دارند، در يک واحد خلاصه ميکنند که به آن «تاکسون» ميگويند. يک تاکسون که واحدي از ردهبندي گياهشناسي است، ميتواند يک گونه، زيرگونه، جهش يا حتي يک تيره را شامل شود. محدود بودن دايمي تعداد بيشماري از تاکسونها نشانگر محدوديت قدرت گسترش هر گياه است. اين زماني امکانپذير است که امکانات مساعد اقليمي_ اکولوژيکي در زيستگاهها موجود است تا بذرها، جوانهها و نهالها به راحتي بتوانند رشد و نمو کنند. تنوع محيط جغرافيايي ايران و حاکم بودن وضعيت آب و هوايي گوناگون از منطقهاي به منطقه ديگر در پهنه وسيع کشور، سبب رويش جامعه
مبلغ قابل پرداخت 11,700 تومان