مرجع فایل - قابل ویرایش )
تعداد صفحه : 12
همه كوچه ها بن بست نيستند قوي ترين تكيه گاه پس از «خدا»، «خودت» هستي سرمايه هاي وجودي، استعدادهاي دروني، فرصت تلاش، نعمت جواني، همه و همه مي توانند و بايد در تو بذر «اميد» را برويانند و به ثمر برسانند. كسي نابغه از مادر به دنيا نمي آيد. دامان طبيعت هم با كسي محبت و خويشاوندي خاصي ندارد. انسان، محصول « مزرعه وجود» را با دستان تلاشگر و جان اميدوار خويش، برداشت مي كند. «اميد»، مقوله اي است كه ما را به آينده پيوند مي زند. اگر اين عامل ارتباطي را از دست بدهيم، خلع سلاح مي شويم. در حديث است: «الامل رحمة لامتي، و لولا الامل ما رضعت والدة ولدها، و لاغرس غارس شجرا!»1 اميد و آرزو، رحمتي براي امت من است. اگر آرزو نبود، هيچ مادري فرزندش را شير نمي داد و هيچ باغباني درختي نمي نشاند! وقتي همه عالم و آدم به تو چشم اميد دوخته اند، تو چرا از خويش نااميد شوي؟! تو، پاك همچو نسيمي، بلند، همچو چكادي، تو، موج تند زماني، تو، شور حنجره سوزي، تو، سركشيده ز خاكي، تو، چون چمن به طراوت، تو، چون فرشته به پاكي، تو، رود پرتب و تابي. زپنجه هاي زمانه، تو چكه چكه آبي، تو در زمان بهانه، تمام بود و نبودي2 ناسپاسي نسبت به خدا و توانمندي هاي خودت است، اگر « ياس» را در خانه دلت راه دهي و تسليم چنگ نوميدي شوي. نه دنيا به آخر رسيده و نه همه راه ها به رويت بسته است. مي گوئي: « مشكلات بسيار است؟». مگر مي توان بدون مشكلات زيست؟ اصلا«زندگي» بدون پيچ و خم و فراز و نشيب، خسته
قسمتی از محتوی متن پروژه میباشد که به صورت نمونه ، بعد از پرداخت آنلاین در فروشگاه فایل آنی فایل را دانلود نمایید .
« پرداخت آنلاین و دانلود در قسمت پایین »
مبلغ قابل پرداخت 11,000 تومان