فرمت فایل: ورد- Word  

مرجع فایل - قابل ویرایش ) 

تعداد صفحه : 30
گاهشماری یا تقویم روش محاسبه و داشتن حساب گذشت زمان و تقسیمات آن مانند ماه‌ها و سال‌ها است. در ایران هیچ اطلاعی از تقویم‏هاي ايراني و روش محاسبه تاریخ توسط مردم آريايي پیش از دوره هخامنشیان دردست نیست! با این حال، نخستين كاربرد گاهشماري را در سنگ نوشته ها و گل نوشته هاي هفت تپه كه تمدني ايلامي است (البته به زبان بابلي و با كاربرد كم و بيش واژگان ايلامي) در 3500 سال پيش مي بينيم. اما هزاران سال پيش از آنها نيز ما از تقويم بدور نبوده ايم. در كتاب بسيار ارزشمند و جاويدان ، و كاملا علمي "گاهشماري ايراني" نوشته روانشاد دكتر احمد بيرشك ما با دانسته هاي بسيار جالبي درباره گاهشماري خودمان روبرو مي شويم. نخست مي خوانيم: تمدن كهنسال ايراني وجود گاهشماري دقيقي را ايجاب مي كرده است. دانشمندان ايران شناس بيگانه در اين باره پژوهش هاي درخوري انجام داده اند. همچون دوزي، ون در واردن، ج. نيدم، ر. اتينگهاوزن، ويلي هارتنر و... . به گفته ي هارتنر كه مستند به يادگارهاي باستاني فراوان است ، مردماني پيرامون 46 سده پ.گ.خ. (پيش از گاهشماري خورشيدي) (نزديك به 6000 سال پيش) از شمال سرزمين كنوني ايران كوچيده بودند (!) ، پس از استقرار در سرزمين مساعد براي زندگي همچون شوش در كنار مدار 30 درجه عرض جغرافيايي ، تخت جمشيد ، اور و... به كشاورزي روي آوردند. آنها با صورت هاي فلكي و رابطه ي طلوع و غروب آنها با كارهاي كشاوري ، به سان كاشت و برداشت ، آشنايي بسنده اي داشتند. گواه اين سخن نقش هاي گوناگون است از نبرد شير و گاو ، صورت هاي فلكي شير و گاو ، گاو ، كژدم ، ماهي، بز كوهي ، شير ، خورشيد ، ماه و ... بر سفالينه هايي كه از كند و كاوهاي باستان شناسي تپه هفتوان (گوشه ي شمال باختري درياچه ي اروميه) ، تپه سيلك در نزديكي كاشان و تپه يحيي در

قسمتی از محتوی متن پروژه میباشد که به صورت نمونه ، بعد از پرداخت آنلاین در فروشگاه فایل آنی فایل را دانلود نمایید .

  

 « پرداخت آنلاین و دانلود در قسمت پایین »