فرمت فایل: ورد- Word  

مرجع فایل - قابل ویرایش ) 

تعداد صفحه : 33
بامیه تاريخچه باميه محل پيدايش يا موطن اصلى باميه آفريقاى مرکزى است. البته برخى از دانشمندان آن را بومى آفريقا و آسيا دانسته‌اند. امروزه کاشت و مصرف باميه درکشورهاى خاورميانه، هندوستان نواحى اطراف درياى مديترانه و اروپاى شرقى متداول مى‌باشد. به‌علاوه اين محصول در ساير کشورهاى جهان و از جمله کشورهاى آمريکائى به‌عنوان سبزى مورد استفاده قرار مى‌گيرد. شرح گیاه اصل بامیه از آسیا و یا آفریقا می باشد و شاید از هر دو قاره باشد. قدمت این گیاه زیاد نیست مصریها در قرن 12 یا 13 میلادی این گیاه را می کاشته اند در اروپای شرقی در اطراف دریای مدیترانه بیش از سایر نقاط از این سبزی مصرف می شود. در ترکیه بامیه را خشک کرده برای مصرف زمستان ذخیره می کنند. بامیه گیاهی است گرمسیری و در نقاط سرد کم رشد و کم محصول می شود. گیاه دارای ساقه راست، پوشیده از تار و ارتفاع 5/. تا 1 متر ( گاهی 2 متر) می باشد. برگهائی به شکل قلب تخم فرعی مرکب از 5-3 لوب و گلهایی منفرد درکناره برگها دارد. رنگ گلبرگهای آن زرد ولی در قسمت وسط قرمز رنگ می باشد. میوه هرمی شکل، دراز و محتوی دانه های پوشیده از تار دارد. گياه شناسی باميه باميه با نام علمى Hibiscus به خانواده پنيرک يا Malvaceae تعلق دارد. در داخل جنس Hibiscus علاوه بر انواع خوراکي، گونه‌هاى زينتى و صنعتى (توليد الياف) فراوانى نيز يافت مى‌شوند. بوته باميه داراى ساقه اصلى ضخيمى است که در بعضى از ارقام آن شاخه‌هاى فرعى زيادى توليد مى‌کند. ارتفاع بوته در انواع مختلف پاکوتاه و پابلند به ۵۰ تا ۱۵۰ سانتى‌متر مى‌رسد. برگ‌هاى آن پهن و داراى پنج لوب يا بريدگى است. گل‌ها به‌صورت منفرد و به رنگ زرد که وسط آنها به‌ رنگ قهوه‌اى است در کنار برگ‌ها ظاهر مى‌شوند. تشکيل گل و ميوه در گياه تدريجى است و بنابراين باميه داراى طول دوره رشد نسبتاً طولانى مى‌باشد. ميوهٔ

قسمتی از محتوی متن پروژه میباشد که به صورت نمونه ، بعد از پرداخت آنلاین در فروشگاه فایل آنی فایل را دانلود نمایید .

  

 « پرداخت آنلاین و دانلود در قسمت پایین »