فرمت فایل: ورد- Word  

مرجع فایل - قابل ویرایش ) 

تعداد صفحه : 94
رفتارگرايي وطرح درس دربوته نقد رضا حيدري قزلجه دانشجوي كارشناسي ارشد آموزش رياضي، دانشگاه شهيد بهشتي و دبير رياضي دبيرستان‌هاي قم مقاله جهت ارائه به هفتمين كنفرانس آموزش رياضي ايـران «سنندج – شهريور 83»   چكيده از انقلاب صنعتي به بعد, تمايل روز افزوني براي كنترل معلم وجود داشته است. در آموزش, نگاه به انسان؛ به صورت نگاه به ماشين بوده است, و انتظار داشتند كه معلم, ماشين تدريس باشد. طرح درس براي كنترل معلم بود. كنترل جامعه‌ي صنعتي و سرمايه داري كه طبق برنامه‌ي زمان‌بندي مشخص, كارهاي معلم را چك كند (همانند يك سركارگر كه در كارخانه از روي چك ليست مورد نظر، كارهاي قابل انجام توسط هر يك از كارگرها را كنترل مي‌كند). لذا قطعات تدريس مشخص مي‌شد؛ سطح انتظارات تعريف مي‌گشت و به دنبال آن بودند كه دانش‌آموز به سطح مطلوب از چيرگي برسد. براي رساندن او به سطح مورد نظر از انتظارات,از تكرار و تمرين, كلاسهاي جبراني, كتابهاي كمك درسي, تشويق و تنبيه, ... استفاده مي‌شد (بدون توجه به مولفه‌هايي مانند تفاوتهاي فردي و غيره). معلم براي آنكه وقتش تلف نشود, طرح درس مي‌نوشت. همه چيز را پيش بيني مي‌كرد؛ حتي سلام و عليك را. لذا ارزياب بيروني راحت مي‌توانست او را كنترل كند. اما نوشتن اهداف رفتاري معمولاً مصنوعي بود و از نگاه ساده انگارانه به حرفه‌ي معلمي ناشي مي‌شد. چون معلم‌ها عموماً عادت ندارند طبق برنامه درس بدهند. آنها دوست دارند ياد گيرنده را نيز به حساب بياورند. يعني بجاي آنكه ماشين تدريس باشند, با يك فرايند پويا و انعطاف پذير تدريس كنند. با عنايت به اينكه نظام‌هاي آموزشي دنيا عموماً تحت سيطره ديدگاه رفتارگرايي قرار دارند و بوي هدفهاي رفتاري از اكثر كتابهاي درسي به مشام مي‌رسد, در اين مقاله در نظر است ضمن تشريح ديدگاه رفتارگرايي در آموزش و بحث درباره‌ي زمينه‌هاي پيدايش و تكامل آن, اين ديدگاه مورد نقد قرار گيرد.

قسمتی از محتوی متن پروژه میباشد که به صورت نمونه ، بعد از پرداخت آنلاین در فروشگاه فایل آنی فایل را دانلود نمایید .

  

 « پرداخت آنلاین و دانلود در قسمت پایین »