فرمت فایل: ورد- Word  

مرجع فایل - قابل ویرایش ) 

تعداد صفحه : 227
رضایت زناشوئی در ازدواجهاي رضامند و موفق زوجين پيامهاي روشني را براي هم ارسال مي‌كنند. به همديگر اعتماد دارند و تفاوتهاي همديگر را به راحتي مي‌پذيرند كه اين ويژگي موجب خلاقيت آنان مي‌گردد تا براي توسعه و برنامه ريزي هويت خودشان تلاش كنند. اين قبيل از همسران آزادند كه از همديگر و از ساير افراد و چيزها نيز لذت ببرند و در عين حال كه به هم علاقمند و وابسته هستند استقلال فردي خود را جهت غني سازي زندگي مشترك خود بكار مي‌گيرند. كاسلو و ديگران (1994) به بررسي عوامل متمايز كننده ازدواج‌هاي موفق و ناموفق بر روي 95 زوج سوئدي كه مدت 20 سال از ازدواج رسمي و غير رسمي آنها گذشته بود پرداختند در اين تحقيق مردان رضامندي بيشتري از زنان را نشان دادند و زن و شوهري كه حس تعلق و وابستگي شديد بهم داشتند ميزان رضامندي بالاتري را از خود نشان دادند. اختلافات بين زندگيهاي زناشويي موفق و ناموفق در پاسخ‌هاي افراد به سؤالات مربوط به سرگرمي‌ها، اوقات فراغت، جنسيت، فلسفه زندگي و شمار نزاع‌هاي خانوادگي مشخص گرديد. ميزان رضامندي زناشويي زنان بستگي به ميزان رضامندي مردان داشت. در تحقيقي كه تاكر و ميكائيل (1991) به منظور بررسي عوامل كه در رضامندي زناشويي تأثير دارند از 64 دانشجوي مرد روان شناسي مقطع ليسانس و 64 دانشجوي روانشناسي زن همان مقطع خواستند تا 8 زندگي زناشويي فرضي را ارزيابي كنند. عوامل مورد ارزيابي عبارتند بودند از: 1- جذابيت ظاهري زن و مرد 2- سن ازدواج 3- هوش 4- زندگي مشترك (رابطه جنسي). نتايج نشان دادند كه جاذبه ظاهري، هوش و افراد مسنتر وضعيت مساعدتري از رضامندي خودشان نشان مي‌دهند. تحقيقي كاركوف و رابرتس در زمينة بررسي عواملي چون صرفنظر كردن (with drawal) خصومت و رنجيدگي در بين زوجين راضي و ناراضي انجام دادند. بدين منظور 11 زوج راضي و 11 زوج ناراضي گروه نمونه را تشكيل مي‌دادند كه نتايج نشان مي‌دادند كه روابط موقتي منحصر بفردي در گروه ازدواج رضايتبخش وجود دارد. در اين