فرمت فایل: ورد - Word  

مرجع فایل - قابل ویرایش ) 

تعداد صفحه : 70
وظايف روانکار و انواع آن هر گاه بين دو سطح در تماس ، حرکت نسبي رخ دهد مقاومتي در برابر حرکت ايجاد خواهد شد اين مقاومت نيروي اصطکاکي يا به بيان ساده تر اصطکاک ناميده مي شود در صورت بروز اين حالت مطلوب آن است که از اصطحکاک بکاهيم آن را کنترل يا اصلاح نماييم . به بيان کلي ، هر فرآيندي را که طي آن اصطکاک بين دوجسم متحرک در تماس کاهش يابد روانکاري مي نامند به طور سنتي در اين تعريف هيچ ابهامي وجود ندارد کاهش اصطکاک با وارد کردن يک ماده جامد يا مايع به نام روانکار درمحل تماس حاصل مي شود به موجب آن ، سطوح داراي حرکت نسبي ، با فيلمي از روانکار از يکديگر جدا مي شوند روانکارها ازانواع نسبتا ً کمي از مواد تشکيل شده اند مانند روغنهاي طبيعي يا معدني ، گرافيت ، دي سولفيد موليبدنيوم(2) ، و طلق(3) ،رابطه بين مواد و فرآيند روانکاري ، کاملا ً واضح و روشن است . پيشرفتهاي تکنولوژيکي اخير ، تصوير واضح گذشته را قدري مبهم نموده است کاهش اصطکاک ، در حال حاضر به وسيله مايعات ، جامدات ، گازها يا با اصلاح فيزيکي يا شيميايي خود سطوح ايجاد مي شود به اختيار ، اجزاي لغزان را مي توان از موادي ساخت که براي کاهش اصطکاک طراحي شده اند و روانکار به طور يکنواخت يا غير يکنواخت در آنها توزيع شده است اين سيستمها روانکاري نشده(4) مي نامند که البته اين فقط يک اصطلاح است سيستم ممکن است به روشي غيرمعمول روانکاري شده باشد ولي مطمئنا ً روانکاري نشده نيست . از طرف ديگر روانکاري ممکن است براي اصلاح ميزان اصطکاک باشد و نه به طور خاص براي کاهش آن .(مواد مرکب عايق و مخصوص ممکن است از گرافيت يا دي سولفيد موليبدنيوم تشکيل شده باشند درصد اين مواد طوري طراحي مي شود که بتوان از يکنواختي يا پيوستگي سطوح(5) اصطکاک اطمينان يافت ) اين افزودنيها مشخصا ً روانکار هستند و غير واقعي خواهد بود اگر ادعا شود که کاربر اين مواد عايق ، روانکاري نيست

قسمتی از محتوی متن پروژه میباشد که به صورت نمونه ، بعد از پرداخت آنلاین در فروشگاه فایل آنی فایل را دانلود نمایید .

  

 « پرداخت آنلاین و دانلود در قسمت پایین »