قسمتی از محتوی متن پروژه میباشد که به صورت نمونه ، بعد از پرداخت آنلاین در فروشگاه فایل آنی فایل را دانلود نمایید .

  

 « پرداخت آنلاین و دانلود در قسمت پایین »

تعداد صفحه : 28
پيشينه تاريخي و ارزيابي گذشته و حال آبزي پروري سردابي در ايران بر اساس اسناد و مدارك موجود، فعاليت آبزي پروري سردابي در ايران به استناد يك گزارش كارشناسي در سال 1339 از رودخانه كرج مبني بر كاهش ذخاتير قزل آلاي خال قرمز اين رودخانه طي يك دهه قبل آن (1339-1329) با هدف بازسازي ذخاير آسيب ديده و توسعة صيد ورزشي آغاز گرديد بر اين اساس با واردات تعداد 3 ميليون عدد تخم چشم زده و همزمان با تأسيس با تأسيس شركت ماهي سراي كرج در سال 1341 اين فعاليت وارد عرصه مي شود بر اين اساس از زمان ورود تخم چشم زن تا كنون بيش از 4 دهه مي گذرد(مأخذ مكالمات جامع آبهاي داخلي ايران، دفتر طرح و توسعه) بر اساس همين مدارك طي سالهاي دهه 40 و دهه 50 تا سال 1357 اقدامات گسترده اي براي فعاليت هاي تكثير و پرورش ماهي قزل آلا در نقاط مختلف كشور بعمل آمد اولين سمينار ملي آبزي پروري در سال 1347 گزارش گرديد در برنامة پنجم عمراني نيز فعاليت آبزي پروري آب هاي داخلي نيز مورد توجه قرار گرفت هرچند اطلاعات مستندي از عملكرد اين دوره درست نمي باشد چنين استنباط مي گردد كه ميزان توليد ماهي قزل آلا در اين دورة زماني بسيار محدود بوده است. در دورة زماني 1367-1358 (دورة بعد از انقلاب تا قبل از برنامه پنجساله اول) نيز اقدامات قابل توجه و گسترده اي خصوصاً در سالهاي 1361 به بعد براي توسعه آبزي پروري سردابي آبهاي داخلي صورت گرفت علي رغم اين اقدامات ميزان توليد قزل آلا در دورة منتهي به سال 1367 كمتر از 500 تن گزارش گرديد. در دورة زماني 1373- 1368 (برنامة پنجساله اول آبهاي داخلي) ميزان توليد ماهي قزل آلا از 500 تن به 1200 تن افزايش يافت (ميزان افزايش توليد 700 تن طي برانامه) در دورة زماني 1378-1374 (برنامه پنجساله دوم آبهاي داخلي) ميزان توليد قزل آلا از 1200 تن به 7000 تن افزايش يافت (ميزان افزايش توليد 5800 تن طي برنامه

قسمتی از محتوی متن پروژه میباشد که به صورت نمونه ، بعد از پرداخت آنلاین در فروشگاه فایل آنی فایل را دانلود نمایید .

  

 « پرداخت آنلاین و دانلود در قسمت پایین »