فرمت فایل: ورد - Word  

مرجع فایل - قابل ویرایش ) 

تعداد صفحه : 2
علوم و فنون هوانوردي - خلباني هليکوپتري شايد روياي پرواز به اندازه تخيل انسان قدمت داشته باشد; رويايي که لئوناردو داوينچي را بر آن داشت تا طرح هايي را ترسيم کند که بعدها از روي آن اولين  هلي کوپترها طراحي و ساخته شد; رويايي که در سال 1903 به ياري برادران رايت به تحقق پيوست و آنها توانستند اولين هواپيما را به پرواز درآورند و اکنون که بيش از 100 سال از آن زمان مي گذرد، ده ها مدل هواپيما، هلي کوپتر و ساير وسايل پرنده وجود دارد که افق هاي آسمان را در مي نوردند و در زمينه هاي نظامي و غيرنظامي اعم از ترابري، پشتيباني و موارد ديگر فعاليت مي کنند. در اين ميان، هلي کوپتر به عنوان وسيله اي که براي برخاستن و نشستن، به فضاي وسيعي نياز ندارد و مي توان از آن در حمل و نقل سربازان و اسلحه به خطوط مقدم جبهه و آتش  پشتيباني، بخصوص در زمين هاي ناهموار، استفاده کرد،  در جنگ هاي زميني نقش تعيين کننده اي دارد تا جايي که امروزه نيروي زميني ارتش هاي کشورهاي بزرگ دنيا در سطح لشکرها، داراي يگان هاي سازماني هلي کوپتري هستند. بي شک براي به حرکت درآوردن اين وسيله پرنده نياز به خلبان هايي ماهر و کارآمد است; افرادي که دوره ها و آموزش هاي تخصصي را گذرانده و آمادگي علمي، روحي و جسمي لازم را براي به پرواز درآمدن يک هلي کوپتر به دست آورده اند.به همين منظور از سال 1376 تاکنون هر ساله دانشگاه افسري امام علي(ع) وابسته به نيروي زميني ارتش جمهوري اسلامي ايران، در رشته علوم و فنون هوانوردي - گرايش خلباني هلي کوپتري دانشجو پذيرفته است. در واقع امروزه، خلباني يک کار تجربي نيست، بلکه يک علم است و يک خلبان بايد با آيروديناميک، فيزيک، رياضي، مکانيک، ديناميک، ترموديناميک، استاتيک و غيره آشنا باشد تا بتواند مسووليت  يک سفر هوايي بدون خطر را بر عهده گيرد. درباره علت اين که چرا رشته خلباني هلي کوپتري از