فرمت فایل: ورد - Word  

مرجع فایل - قابل ویرایش ) 

تعداد صفحه : 6
شاهنامه و شاهنامه سرايان   ابراهيم صفائي سرودن (( شاهنامه )) در ايران دوران اسلامي نشانة روح مليت و پيوند نا گسستني با آين شاهنشاهي است . از قرن سوم هجري كه آرمانهاي ملي ايرانيان براي بازيافتن فر و شكوه باستاني در اين سرزمين ايزدي تجلي كرد و بزرگاني از گوشه و كنار اين مرز و بوم برخاستند و براي بازگشت وحدت ملي و كسب استقلال و بزرگي ديرين ميهن خود مردانه پيكار كردند ، يك نوع احساس پاك ملي و ميهني در مردم اين كشور شكفته شد و چون ايانيان از آغاز تاريخ خود (( شاه )) را رهبر ملي و اجتماعي و پاسدار استقلال مملكت و مظهر فره ايزدي ميدانستند ، از اين رو پيوسته بازگشت به دوران استقلال و بزرگي و ظهور شاهنشاهي دادگر را آرزو ميكردند ، مبارزة پي‌گير ايرانيان در قرن سوم و چهارم هجري برضد حكومت بيگانگان روشنگر اين آرمان ملي ميباشد . در اثر نهضت هاي ملي و احساسات ميهني و استقلال طلبانة ايرانيان در چنان روزگاري ، شاعران و سخنوران كه بيان كنندة احساسات توده‌هاي مردم بودند بسرودن شاهنامه آغاز كردند و در اين كار چند هدف داشتند . نخستين هدفشان بيان احساسات ملي و برانگيختن افكار عمومي ايرانيان بود براي بازگشت به دورة استقلال و فر و شكوه شاهنشاهي . دومين هدف اين بود كه پيوند معنوي و رابطة ناگسستني مردم ايرانزمين را با آيين شاهنشاهي بيان كنند و با شرح آيين كشورداري و جنگ‌ها و كشورگشائي ها و حماسه‌هاي پادشاهان ، اين انديشه را در افكار عمومي بيدار سازند و مردم را در راه كسب استقلال ملي سوق دهند . سومين هدف ، يادآوري قهرماني‌ها و پهلواني‌ها و سرافرازيهاي ايران باستان بود و بمنظور برانگيختن روح پهلواني مردم براي پاس ميهن و پيكار با بيگانگان پرستان و نگهداشت پرچم و ديهيم شاهنشاهي ايران. در چهارمين هدف هم ثبت رويدادهاي تاريخي و نكوهش بيدادگران و ستايش دادگران را براي عبرت آيندگان در نظر داشته‌اند . سرودن شاهنامه در ايران با اين هدف‌ها آغاز گرديد و چون اين هدف‌هاي جاويدان ملي در هر زمان پايندان شكوه و آرامش كشور و آسايش