مرجع فایل - قابل ویرایش )
تعداد صفحه : 5
شاعران و دانشمدان در عهد ساسانيان تشكل ادبيات دري در عهد سامانيان دودمان فرهيخته و مدبر سامانيان در كنار ساير ويژگي ها با دو اصل ناب شناسايي مي گردند: 1 - تامين تماميت ارضي زيست بوم آريائيان و احياي فرمانروايي ديرندة اين ملت در چارچوب خراسان بزرگ كه ديگر ماورا و مادون نداشت . 2 - تشكل و گسترش ادبيات فارسي – دري بر فراز ميراث گرانسنگ فرهنگ پارين و به اساس الهام و نياز انديشة نوين . درنگي بر ياد كرد تاريخ نگاران هم روزگار ساماني ، صولت و فرمان گستري سامانيان را بر خراسان تبيين مي بخشد . از تاريخ بلعمي در352 برابر با 963 مي خوانيم : “ ملك خراسان ابوصالح بن نوح فرمان داد، دستور خويش را كه اين كتاب را پارسي گردان هرچه نيكو تر . ” (1) از گرشاسپ نامه ابو المؤيد بلخي در356 برابر با 967 ميلادي شاهد مي آوريم كه مي گويد : “ و آنچه در كتب خواندم جمله بنوشتم و جمع كردم از بهر پادشاه جهان، امير خراسان ، ملك مشرق نوح بين منصور مولي امير المؤمنين “(2) و همينگونه حدود العالم را مي خوانيم كه در 372 برابر با 983 نوشته است :“ امير خراسان در بخارا نشيند و از آل سامان است .“ (3) اكنون با آگاهي از قلمرو مشخص خراسان، بسيط پر پهناي آل سامان كه برخلاف باور سلطه طلبان، ديگر ماورا و مادوني را نمي شناخت، نگرشي داريم بر روند تشكل ادبيات فارسي – دري در ين خطه. زوال امپراطوري ساساني و كوشاني ، افول زبان و ادب پهلوي را با خويش داشت . اعراب فاتح از همان نخستين روزگار تسلط خويش خواستند زبان عربي در همه شئون مردم رسوخ كند. سفال هاي بدست آمده از مرو نشان مي دهد كه تعليم خط و زبان عربي از همان سدة هفتم ميلادي آغاز گرديده است . در سالهاي 700 –701 برابر با 80 هجري ، ديوان
مبلغ قابل پرداخت 11,000 تومان