فرمت فایل: ورد - Word  

مرجع فایل - قابل ویرایش ) 

تعداد صفحه : 2
متن سه نامه پیامبر اسلام به سه پادشاه بزرگ دنیا / پیامبر اسلام صلى الله علیه و آله بر قوم و قبیله خاصى مبعوث نشده بود تا پیامش در حصار و محدوده آن قوم و قبیله محصور بماند، بلكه بر طبق آموزه‏هاى قرآنى (1) ماموریت داشت تا پیام خود را به عموم مردم - فارغ از تمایزات قومى، نژادى و زبانى - ابلاغ نماید. از این رو در سال ششم هجرى، در راستاى رسالت جهانى خویش، با ارسال نامه‏هایى به سران ممالك هم جوار حجاز در آن روزگار، گام مهمى را در سیاست‏ خارجى برداشت. او كه در این زمان دغدغه خاطر چندانى از جانب یهودیان مدینه و شرارت‏هاى آن‏ها نداشت و نیز به دلیل انعقاد معاهده صلح حدیبیه، از جانب مشركان مكه احساس خطر جدى نمى‏كرد بر آن شد تا نامه‌هایى را به سران كشورهاى هم جوار ارسال نماید و آن‏ها را به اسلام فراخواند. (2) با نگاهى به تاریخ طبرى درمى‏یابیم كه طبرى تنها سه نامه از پیامبر اسلام صلى الله علیه و آله را كه خطاب به نجاشى - حاكم حبشه - ، خسرو پرویز - شاهنشاه ایران - و هرقل - امپراتور روم شرقى - بوده را ضبط كرده است و در خصوص نامه‏هاى آن حضرت به مقوقس (حاكم مصر)، جیفر و عبد پسران جلندى (فرمانروایان عمان) و منذر بن ساوى (كارگزار خسرو در بحرین) تنها به نقل گفته‏اى كوتاه از ابن اسحاق اكتفا كرده و متن نامه‏هاى مذكور را نیاورده است. از این رو ما در این نوشتار به ذكر نامه‏هایى كه از سوى آن حضرت به حاكمان حبشه، روم و ایران ارسال شده است، خواهیم پرداخت . نخستین نامه‏اى كه طبرى در ذیل وقایع سال ششم هجرى به ثبت آن اهتمام نموده، نامه‏اى است كه از سوى پیامبر اسلام صلى الله علیه و آله و توسط دحیة كلبى به