فرمت فایل: ورد - Word  

مرجع فایل - قابل ویرایش ) 

تعداد صفحه : 12
گرامر درس اول زبان انگليسي سال سوم آموزش متوسطه عبارت هاي اسمي (Noun clauses) 1– به يك گروه از كلمات مرتبط به هم كه يك فاعل و فعل دارد clause يا قضيه يا عبارت مي گويند.2 – يك Noun clause در يك جمله مانند يك اسم عمل مي كند. به همين دليل به آن قضيه اسمي مي گويند.     اكنون به چند مثال از اين مورد توجه كنيد: من نمي دانم او چه وقت منزل را ترك كرد. I don’t know when she left home. (قضيه اسمي)Noun clause من نمي دانم چه كسي نامه ها را تايپ مي كند. I don’t know who types the letters.( Noun clause) او مي داند من ديروز چه كسي را ملاقات كردم She knows whom I met yesterday.( Noun clause) آنها (ايشان) مي دانند من كجا زندگي مي كنم. They know where I live. (Noun clause) 3 – همانطور كه در مثال هاي بالا مشاهده مي كنيد عبارت هاي اسمي با كلماتي مانند when (چه وقت)، who (چه كسي)، whom(چه كس را) و where(كجا) آغاز مي شوند. اين كلمات در اينجا نقش حرف ربط را دارند كه قضيه اسمي را به بقيه جمله وصل مي كنند 2) كاربرد be going to 1 – فعل be going to به معناي قصد داشتن يا خواستن مي باشد.2 – فعل be going to معمولاً براي بيان اينكه كاري بخواهد در آينده انجام بگيرد به كار مي رود. اكنون به چند مثال توجه كنيد:من قصد دارم امشب اينجا بمانم (من مي خواهم امشب اينجا بمانيم) I am going to stay here to night. او قصد دارد فردا يك نامه بنويسيد. She is going to write a letter tomorrow. او قصد دارد اتومبيلش را بشويد.