مرجع فایل - قابل ویرایش )
تعداد صفحه : 13
کمالالدین اصفهانی کمالالدین اسماعیل ابن محمدبن عبدالرزاق اصفهانی آخرین قصیده سرای بزرگ ایران در اوان حمله مغول است که در گیرودار هجومها و قتلعامهای آن قوم خونخوار از میان رفت. فهرست مندرجات ۱ زندگی شاعر ۲ سبک هنری ۳ شعر ۴ پایان زندگی ۵ منبع ۶ پیوند به بیرون زندگی شاعر جمالالدین عبدالرزاق اصفهانی چهار فرزند و بقولی دو پسر داشت که خلاقالمعانی سرآمد همه آنان و فرزند راستین پدر در شعر وشاعری گردید. علت اشتهار او را به خلاقالمعانی، آن دانستهاند که در شعر او معانی باریک نهفته است که بعد از چند نوبت که مطالعه کنند ظاهر میشود. وی نيز مانند پدر روزگار را در مدح اکابر اصفهان وشاهان معاصر خود گذرانیده بود. از جمله ممدوحان او یکی رکنالدین مسعود از کبار ائمه آل صاعد اصفهان است. ديگر از ممدوحان مشهور وی پسر محمد خوارزمشاه است. ديگر از ممدوحان مشهور کمالالدین اسماعيل، حسامالدین اردشیر پادشاه باوندی مازندران و اتابک سعدبن زنگی هستند. کمالالدین اسماعیل دوره وحشتناک حمله مغول را به تمامی درک کرده و به چشم خویش قتلعام مغول را به سال ۶۳۳ هجری قمری در اصفهان دید و در آن باب چنین گفت: کس نیست که تا بر وطن خود گرید بر حال تباه مردم بد گرید دی بر سر مردهای دوصد شیون بود امروز یکی نیست که بر صد گرید سبک هنری کمالالدین اسماعیل به استادی و مهارت درآوردن معانی دقیق شهرت وافردارد. و اعتقاد ناقدان سخن بدو تا حدی بود که او را بر پدرش ترجیح نهاده و خلاقالمعانی لقب دادهاند. وی علاوه بر باریکاندیشی و دقت در خلق معانی در التزامات دشوار و تقید به آوردن ردیفهای مشکل نيز شهرت دارد، چنان که بعضی از قصاید او را که به این التزامات و قیود سروده شده بعد از وی جواب نتوانستند گفت. شعر رسول مرگ به ناگه به من رسید فراز که کوس کوچ فروکوفتند کار بساز
مبلغ قابل پرداخت 11,000 تومان