فرمت فایل: ورد - Word  

مرجع فایل - قابل ویرایش ) 

تعداد صفحه : 2
ورزش از ديدگاه انديشمندان اسلامي و غيراسلامي
بد نيست نگاهي به ديدگاه انديشمندان بزرگ جهان در باره ورزش و فوايد آن داشته باشيم. اما ديدگاه انديشمندان اسلامي 1- ابن سينا: ورزش، حرکتي است تابع اراده. در ورزش، تنفس بلند و بزرگ و پي در پي مي آيد [مراد، تنفس عميق و شدت تنفس در اثر بالا رفتن مقدار اکسيژن مصرفي است]. هر کس بتواند با اسلوب صحيح و متناسب با اعتدال مزاجش و در وقت و هنگام مناسب ورزش کند، از چاره جويي [پيش گيري] و مداواي بيماري هاي مزاجي که در دنباله آن مي آيد، بي نياز مي گردد. اين بهره برداري از ورزش هنگامي ميسّر است که دستورات ديگر بهداشتي را به کلي مراعات کند. آن چه که امروزه در دنياي غرب تحت عنوان تربيت بدني و ورزش، و آثار مفيد آن بر روي بدن مورد توجه است، شالوده اش از او [ابن سينا] ست. او در کتاب گران بهايش، قانون در طب – که در عالم طب معروف است و مسائل پزشکي در آن مطرح گرديده و اطباي بعد از او با الهام از اين کتاب به امور طبابت پرداختند، و بارها در کشورهاي خارجي تجديد چاپ گرديده – فصلي را به پرورش بدن و ورزش و آثار آن اختصاص داده است و نظرهايي را ارائه نموده است که قسمت اعظم آن در باب تربيت بدني و ورزش، امروزه نيز مورد قبول مي باشد. 2- خواجه نصيرالدين طوسي: در فراگيري [ممارست و تجربه حاصل کردن] هر فني، رياضت [ورزش و بازي] که تحريک حرارت غريزي و حفظ صحّت و نفي کسالت و بلادت [کند فهمي] و حدّت ذکا [شدت هوشياري و سرعت انتقال و سرعت فهم] و بعث نشاط [برانگيخته شدن سرور و بشاشيّت جسمي و رواني] لازم است که به عادت گيرند. 3- ابن خلدون: در شهرها هوا به علت در آميختن با بخارهاي گنديده اي که