فرمت فایل: ورد - Word  

مرجع فایل - قابل ویرایش ) 

تعداد صفحه : 10
عصر نیما با عصر رودکی پویایی شعر دوره ی بیداری از لحاظ محتوا توانست با جنبش مشروطیت و تحوّلات اجتماعی و فرهنگی ناشی از آن هنگامی پیدا کند و راه را برای شاعرانی که در شعر خود پویندگی و تحول حیات اجتماعی را منعکس می کردند هموار سازد . حوادث تاریخی همگی نظیر جنگ جهانی اوّل کودتای 1299 و سرانجام فروپاشی سلطنت نیمه فئودای قاجار و انتقال قدرت به سلسله ی پهلوی ( 1304 ) جریان نوگرایی را به جدی شتاب بخشید که دیگر سیر و تحّولی محافظه کارانه از نوع آنچه در شعر مشروطه رخ داده است به هیچ وجه بسنده نبود و سنّت شکنی قاطعی را طلب می کرد قالب های سنتی یا پای بندی استواری که در طول تاریخ ممتدّ خود به قواعد و ظوابط سختگیرانه پیدا کرده بود دیگر قادر نبود مسائل حیات اجتماعی معاصر را بیان کند همه چیز از شتاب و دگرگونی سخن می گفت در حالی که ظوابط و سنت های ادبی ایران برای هماهنگی با چنین شتابی آمادگی نداشت . پیکار کهنه و نو بعد از جنگ جهانگیر اول و کمه شدن تب و تاب های سیاسی آن سال های در قلمرو اندیشه ادبی مناقشات و کشمکش های ریشه داری میان دو جناح نوگرا و سنت پرست در گرفت که پس از زمانی نسبتاً دراز به پیروزی نسبی نوگرایانه منتهی گردید با این حال سنت گرایان و محافظه کاران هم توانستند بی اعتنا و با حالتی مطمئن از عدم کامیابی گروه مقابل حیات خود ادامه دهند اشاره ی هر چند کوتاه و گذرا به این رویارویی از جهت اثر ژرفی که بر سرنوشت ادبیات ایران بر جای گذاشته است . انجمن ادبی دانشکده در نیمه دوم سال 1294 ش در تهران انجمن ادبی کوچکی مرکب از گروهی از جوانان ادب شناس و با ذوق و رهبری محمدتقی بهار تشکیل شد که مرام آن ترویج معانی جدید در لباس شعر و نثر قدیم و تعیین حدود انقلاب ادبی و لزوم احترام به آثار برجسته ی پیشینیان بود این انجمن که کم کم انجمن ادبی دانشکده نامیده شد نشریه ای با عنوان دانشکده نیز منتشر می کرد . در