فرمت فایل: ورد - Word  

مرجع فایل - قابل ویرایش ) 

تعداد صفحه : 9
ال 90 قرارداد خودروي ال-۹۰ و تأسيس «رنو پارس» در آخرين روزهاي سال ۸۲ نهايي شد. اين طرح به طور كلي از سوي كارشناسان مناسب و مثبت ارزيابي شده است، اما برخي ابهاماتي را نيز درباره آن مطرح كرده اند. رنو تمام نيروي خود را براي تبديل شدن به چهارمين قدرت خودروسازي جهان، كنار زدن رقيب ديرينه خود پژو در ايران و خاورميانه و همچنين در اختيار گرفتن بازار غرب آسيا، به وسيله طرح ال-۹۰ در ايران به كار گرفته است. البته رنو با اين اقدام غيرقابل پيش بيني، به دليل اين كه با خريد سهام نيسان، سامسونگ موتور و داكياي روماني متحمل بدهي شده، ريسك يك سرمايه گذاري بزرگ در ايران را نيز پذيرفته است. از سوي ديگر به گفته اغلب كارشناسان، اين قرارداد در صورت اجرا شدن درست، سبب جهش صنعت خودروي ايران مي شود. ويسه اين قرارداد را سبب بيمه شدن صنعت خودرو ايران در مواجهه با جهاني سازي مي داند. وي چندي پيش در توضيح درباره اين قرارداد به خبرنگار ايسنا، گفته بود: «تكنولوژي ساخت خودرو و پلات فورم كه ۶۵ درصد آن را تشكيل مي دهد؛ در طرح ال-۹۰ به ايران انتقال مي يابد. در اين طرح از همان ابتدا كار انتقال تكنولوژي صورت مي پذيرد، از ويژگي هاي مهم اين طرح كه در طرح هاي قبلي وجود نداشت، انتقال مهندسي خودرو به داخل كشور است.» ويسه گفت: «دانش طراحي خودرو و پلات فورم در طرح وانت ال-۹۰ كه يكي از خودروهاي مجموعه X90 در ايران است، در اين طرح به كشور انتقال خواهد يافت.» رئيس سازمان گسترش و نوسازي صنايع كشور تأكيد كرد: «در اين طرح حدود ۳۵ تا ۴۰ قطعه ساز اروپايي با قطعه سازان ايراني جهت توليد قطعات ال-۹۰ در ايران مشاركت مي كنند و از اين طريق دانش ساخت قطعات خودرو به ايران انتقال مي يابد و بيش از يك ميليارد دلار در بخش قطعه سازي كشور سرمايه گذاري خواهد شد.» همچنين