فرمت فایل: ورد - Word  

مرجع فایل - قابل ویرایش ) 

تعداد صفحه : 5
شأن نزول برخی آيات وسوره ها
آنچه در مورد شأن نزول گفته ميشود، مربوط به آيات است و در مورد سوره ها شأن نزول كمتر ذكر شده؛ زيرا معمولاً آيات در زمانها و موارد مختلف نزول شده است به خصوص آن كه در بعضي از سوره هابعضي از آيات آن در مكه و برخي در مدينه نازل شدهاند؛ بنابراين چنين سورههايي اصولاً شأن نزول واحدندارند، مگر آن كه از سوره هاي كوچك باشند كه در يك زمان و به يكباره نازل شده باشند. در اين صورت ميتوان به دنبال شأن نزول بود. يا اين كه مقصود از شأن نزول سوره، شأن نزول آيات اوليه آن باشد شأن نزول و محتواي سوره فجر
سورة فجر در مكه بر پيامبر نازل شده. اين سوره داراي آيه هايي كوتاه اما تكان دهنده و با انذارهاي بسيار مي باشد.در ابتداي سوره به قسم هاي متعددي بر مي خوريم كه بي سابقه است. اين نوع قسم ها مقدمه اي براي تهديد انذار طاغوتيان به عذاب الهي مي باشد. بخش ديگري از اين سوره به بعضي از اقوام عصيان گر پيشين، چون قوم عاد و ثمود و فرعون و انتقام شديد خداوند از آنان، اشاره كرده است، تا موجب عبرت ديگران شود.در بخش سوم آن اشارة كوچكي به امتحان و آزمايش انسان شده است و از كوتاهي او در اعمال نيك و خير انتقاد مي شود.بالاخره در قسمت انتهايي سوره سخن از معاد و سرنوشت كافران، نيز پاداش مؤمناني است كه به نفس مطمئنّه رسيده اند. پيامبر گرامي اسلام(ص) فرمود: كسي كه سورة فجر را در شب هاي دهگانه (ده شب اوّل ذي الحجه) بخواند، خداوند گناهان او را مي بخشد و كسي كه در ساير بخواند، نور و روشنايي براي روز قيامتش خواهد بود.[1]سورة والفجر به خاطر دو مشخصه مورد سؤال قرار مي گيرد:  شأن نزول آيه تطهير
پيامبر اكرم(