فرمت فایل: ورد - Word  

مرجع فایل - قابل ویرایش ) 

تعداد صفحه : 15
موضوع: شاعران و نثر نويسان پارسي گوي قرن هفتم و هشتم دايره المعارف ادبي. ترجمه و تأليف عبدالحسين سپديان تاريخ ادبيات ايران. دكتر صفا. جلدسوم. ص 344 زندگي نامه شاعران ايران. تأليف ليلا صوفي برگي از زندگي بزرگان. فرشته كريمي. انتشارات نويد شيراز. از سپهري تا جامي.تاريخ ادبي ايران. نيمه قرن هفتم تا آخر قرن نهم. عصراستيلاي مغول و تاتار. تأليف ادوارد برون. ترجمه علي اصغر حكمت.  مقدمه عده اي از شاعران پارسي گوي از بازماندگان دوران قبل از حمله مغول هستند و يا از كساني كه در دوره مغول مي زيستند. دسته ديگر در دوران مغول در دستگاه امارتهاي كوچك يا خاندانهاي بزرگ زندگي مي كردند و يا در خانقاههاي متصوفه زير دست مشايخ بزرگ ايران و خارج ايارن بودند. آخرين دسته كساني هستند كه در بين حكومت ايلخانان و حمله تيمور در خدمت ملوك الطوائف ايران و نواحي مجاور بودند. ايران در دوره مغول: در اين دوهر ادبيات حيرت انگيز و بزرگي از ايرانيان بوجود آمد. جنوب ايران كمتر از ممالك شمالي و مركزي و غربي دچار خسارت شد. انهدام مؤسسات ديني: هر چند به واسطه قتل عام فضلا طلاب و انهدام مدارس و مساجد و كتابخانه ها دچار اختلال و پريشاني شد وليكن آسيب بعضي كمتر بود. مغولان بت پرست به فلسفه و حكمت توجهي نداشتند وليكن نسبت به مدايح شعرا بي اعتنا نبودند. در اين دوره مورخين در جه اول در زبان فارسي به ظهور رسيدند. شعرا و صوفيه عصر ايلخانان: در اين دوره دو نفر از شاعران كه درجه بالاتر از بقيه بودند: جلال الدين روحي سعدي شيرازي بسياري از ادبا و كسانيكه ادبيات ايران را در هند مطالعه كردند مرتبتي بالا داشتند و مقام آنها را بعد از مولوي