مرجع فایل - قابل ویرایش )
تعداد صفحه : 16
وضعيت مذهب در دوران هخامنشيان زردشت پيامبر دولت هخامنشيان وارث تمدن هاي قديم آسيا بود. در واقع مرکز اين حکومت در بين النهرين و عيلام و سوريه قرار داشت و همين موضوع از بسياري جهات کيفيت فرهنگ و تمدن هخامنشيان را معلوم مي دارد. دين در دولت هخامنشيان مانند کليه دولتهاي باستاني شرقي، نقش مهمي را ايفا ميکرد. ضمن آنکه دولت هخامنشيان که ملت هاي مختلفي با آداب و سنن و عادات گوناگون جزو آن در آمده بودند، از لحاظ فرهنگي و اقتصادي پايه چندان محکمي نداشت و بنابراين امکان وجود يک سيستم مذهبي روشن در چنين شرايطي دشوار بود. در ايالتهاي مختلف عقايد مذهبي بطور متعدد جلوه گر ميشد که با آداب و عقايد موروثي هر کشوري ارتباط داشت. وضع دشوار سياسي دولت و قبايل مختلفي که تحت تسلط وي بودند و هم چنين وسعت اراضي کشور و اختلاف شرايط محلي، در انتخاب روش سياست مذهبي هخامنشيان تاثير فراوان داشت. پيروان مذهب قديم ايران، يعني مذهب اهورمزردا همان هخامنشيان اوليه، در بابل و فلسطين و مصر و آسياي صغير، سنن و مذاهب محلي را پذيرفته و از آن پشتيباني مي کردند. فعاليت هاي کورش، کمبوجيه (پيش از بروز شورش در مصر) و همچنين داريوش اول شاهد صادق اين مطالب است. ... خشايارشاي اول از ترس بروز تجزيه کشورهاي تحت استيلاي خود در تضعيف مذاهب محلي اقدام و مذهب اهورمزدا آرتا را جانشين مذاهب مذکور ساخت. در اين مذهب پاکي و بي گناهي اهميت فوق العاده اي داشت. البته اين موضوع به تاسيس عقيده يکتا پرستي که هنوز در آن مرحله از پيشرفت جامعه امکان پذير نبود دلالت نداشت و هم چنين بر امحاي کامل ساير خدايان معابد ايران نيز حکايت نمي کرد. در اين رابطه داريوش اول که پيوسته به اهورمزدا متوسل مي شد و او را به اسم مي ناميد و دروغ را مخالف و مباين عقيده حقيقي خود به اهورمزدا مي دانست، با همه اين اوصاف از خدايان ديگر نيز ياد مي کرد. اردشير دوم در تمام قلمرو
مبلغ قابل پرداخت 11,000 تومان