فرمت فایل: ورد - Word  

مرجع فایل - قابل ویرایش ) 

تعداد صفحه : 17
  به نام خدا نام و نام خانوادگی:عبدالحسين حسيني لير سياهي موضوع:سياستهاي حمايتي دولت در بخش کشاورزي استاد:دکتر مقصودي دانشگاه آزاد اسلامي واحد شوشتر-دانشکده کشاورزي و علوم آب چكيده: موضوع:سياستهاي حمايتي دولت در بخش كشاورزي سياستهاي حمايتي و ابزارهاي اعمال آنها در بخش كشاورزي ايران در قالب سه محور زير دسته بندي مي شوند: 1)يارانه هاي پرداختي 2)معافيت ها وامتيازات قانوني 3)سياست هاي حمايتي تحت عنوان خدمات عمومي در بخش كشاورزي منظور از سياست بيان خط ومشي است كه از سوي دولت،بنگاه،خانوار يا فرد به منظور دستيابي به هدف مشخص انتخاب و دنبال مي شود و عمده سياستهايي كه در جهت توليد محصولات كشاورزي اتخاذ مي شود به منظور دستيابي به امنيت غذايي ،خود كفايي در توليد محصولات كشاورزي ،تثبيت درآمد كشاورزان،تثبيت در عرضه تقاضا ،ودر نهايت كاهش ريسكهاي قيمتي و توليدي مي باشد اصولا دولت با توجه به نوع سياست ابزارهاي مختلفي را در جهت مداخله در توليد و بازار محصولات كشاورزي اتخاذ مي كند كه نوع و نحوه اجرا هريك از سياستهاي مذكور به ساختار و مولفه هاي بازار محصولات كشاورزي بستگي دارد كليد واژه ها:يارانه ها- سياست هاي حمايتي -كشاورزي- امنيت غذايي مقدمه:سياست‌هاي بنيادي اقتصادي هر کشوري با توجه به شرايط وامکانات، متضمن ميزان رشد و توسعه آن کشوراست. دو سياست بنيادين حمايت گرايي و درمقابل آن آزادسازي اقتصادي به عنوان دو راهبرد اساسي در اتخاذ سياست توسعه اقتصادي مطرح مي باشند که با گذشت سال‌هاي زيادي ازعمرعلم اقتصاد، اقتصاددانان هنوزبه اجماعي کلي درمورد انتخاب يکي از اين سياست‌ها به عنوان سياست ارجح در توسعه اقتصادي دست نيافته اند. اين درحالي است که در دهه‌هاي اخير کشورهاي توسعه يافته در ادامه مسير توسعه خود، جايگزيني تدريجي راهبرد آزادسازي