فرمت فایل: ورد - Word  

مرجع فایل - قابل ویرایش ) 

تعداد صفحه : 10
صبر كتاب: مراحل اخلاق در قرآن ص 305 نويسنده: آيت الله جوادى آملى بعد از مرحله رجاء مرحله «صبر» قرار دارد. كسى كه اهل سير و سلوك است و در تهذيب روح قدم بر مى‏دارد بايد صبر كند و چون در مقابل صبر، «جزع» قرار دارد، سالك بايد از جزع بپرهيزد؛ چون جزع، راه انحرافى و صبر، راه مستقيم است. اكنون بايد معنا، موارد و مراتب صبر تبيين شود. گفته‏اند صبر «حبس نفس» و خويشتن دارى در برابر رخدادهاست. صبر مضطرب نبودن، اعتراض و شكايت نكردن و اعضا و جوارح را در جهت غير صحيح حركت ندادن است و صبر فرق دقيقى با حلم دارد. موارد و مراتب صبر صبر بر سه قسم است: صبر هنگام «طاعت» ، صبر از «معصيت» و صبر بر «مصيبت» . صبر هنگام طاعت اين است كه چون انجام كارهاى واجب و مستحب دشوار است و انسان ممكن است در برابر آن مقاومت نكند، از اين رو توصيه به مقاومت شده است. سير و سلوك مستلزم مقاومت است؛ مانند اين كه، برخاستن از خواب و خواندن نماز صبح براى جوانان دشوار است، ولى بايد صبر كنند و اين صبر بر طاعت است. صبر از معصيت آن است كه چون معصيتها با «شهوت» همراه و از اين رو گواراست و پرهيز از اين امر گوارا براى انسان مخصوصا جوان دشوار است، او بايد صبر كند و خود را از آن باز دارد و تن به تباهى گناه ندهد. صبر در مصيبت نيز اين است كه چون رويدادهاى ناگوار و رخدادهاى ناملايم، زمينه جزع را فراهم مى‏كند كسى كه اهل سير و سلوك است بايد در برابر آنها صابر باشد. صبر از نظر درجات و مراتب نيز بر سه گونه است: «صبر توده مردم» كه در اوايل سير و سلوكند، «صبر سالكان» كه در نيمه راهند و