فرمت فایل: ورد - Word  

مرجع فایل - قابل ویرایش ) 

تعداد صفحه : 12
ويژگي قرآن در نهج البلاغه قرآن کتاب آسماني و گفتار الهي است که براي هدايت بشر و رستگاري او بر پيامبر اکرم محمد مصطفي (صلي الله عليه و اله و سلم ) نازل شده است. اما چه کسي مي تواند آن را بشناسد و براي مردم معرفي کند؟ در پاسخ مي توان گفت: کسي که شاگرد و تربيت يافته مکتب وحي و بزرگ شده در دامن وحي باشد. چون قرآن مي فرمايد: «لا يعلم تاويله الا الله و الراسخون في العلم»   هيچ کس به حقيقت و تاويل قرآن آشنايي ندارد جز خدا و راسخان در علم و اسلام شناسان واقعي (آل عمران/7). اما راسخان در علم چه کساني هستند؟ مي توان گفت: پيامبراکرم (صلي الله عليه و اله و سلم) صاحب وحي و شاگرد ويژه او علي (عليه السلام)  و فرزندان ايشان. اين دعا را مي توان با کنارهم گذاشتن دو آيه قرآن اثبات کرد. چون قرآن مي فرمايد: «لايمسه الا المطهرون» (واقعه/79) قرآن را جز پاکان کسي نمي تواند مس کند. اما پاکان چه کساني هستند؟   در جاي ديگر قرآن مي فرمايد: «انما يريد الله ليذهب عنکم الرجس اهل البيت و يطهرکم تطهيرا» (احزاب/ 33)   پس به حق بايد گفت علي (عليه السلام) از آن پاکان و از جمله اسلام شناسان واقعي است. « ينحدرعني السيل و لا يرقي الي الطير»(خطبه 3)   علوم و معارف از سرچشمه فيض من مانند سيل سرازير مي شود و هيچ پرواز کننده اي در فضاي علم و دانش به اوج رفعت مقام من نمي رسد.   در جاي ديگر «اين الذين زعموا انهم الراسخون في العلم دوننا؟ کذبا و بغيا علينا ان رفعنا الله و وضعهم و اعطانا و حرمهم و ادخلنا واخرجهم»(خطبه 144) «کجايند آنهايي که گمان مي