فرمت فایل: ورد - Word  

مرجع فایل - قابل ویرایش ) 

تعداد صفحه : 27
«نيايش در رجب، ماه بزرگ خداوند» جعفر مهرباني خدايا چه بسيار زماني كه ياد تو از ذهن هاي ما رفت و در حال غفلت و پريشاني معصيت تو را انجام داديم. خدايا هر زمان كه پرده هاي شهوت و عضب مرا فرا گرفتند و به سوي نفس امّاره شتافتم پرده اي از شرم ديدگانم را فراگرفت تا جايي كه جرئت بازگشت به سويت را نداشتم و از خجالت صدا در گلويم گرفته شد. معبودا؛ راه زندگي راهي طولاني و پرفراز و نشيب است. مي دانم هنوز راه زيادي را طي نكرده ام ولي در همين راه كه طي كرده ام كوله بارم سنگين از گناه است. پروردگارا؛ دستانم را براي توبه به سوي تو دراز مي كنم، پس اي مهربانترين مهربانان، دريچه لطف و كرمت را نبند و دستانم را خالي برنگردان. لطيفا؛ انوار طلايي ات را بر قلبم بباران و آن را همچون آينه صاف و بي ريا گردان. و هم اكنون ماه رجب است؛ ماهي كه خود به پيامبرت فرمودي ماه رجب را ريسماني ميان خود و بندگانم قرار داده ام، هركس به آن چنگ زند به وصال من رسد. آري اين كلمات افقهاي نوراني اميد را در دل من گنهكار تابنده كرد آنجا كه فرمودي: ماه رجب، ماه مَن- بنده، بندة من- و رحمت، رحمت من است؛ هركه در اين ماه مرا بخواند، اجابتش مي كنم و هركه حاجت آورد عطايش كنم. و مَن همان بنده ضعيف – ذليل – حاجتمند و كوچك درگاه تو هستم خدايا رحمت خود را بر من بباران زيرا در كلام ديگري پيامبرت فرمود: رجب ماه بارش رحمت الهي است؛ خداوند در اين ماه رحمت خود را بر بندگانش فرو مي ريزد. پروردگارا در اين ماه عظيم بر اين بنده ضعيف توفيق دعا و عبادت و از همه مهم تر توفيق روزه داري عنايت كن. چرا كه رسول رحمت و پيامبر رأفت همو كه در 27 همين ماه آغاز