فرمت فایل: ورد - Word  

مرجع فایل - قابل ویرایش ) 

تعداد صفحه : 32
ناكثين (حزب پيمان شكن) حضرت امير (ع) پس از بيست و پنج سال كنار بودن از حكومت با اصرار مردم خلافت ظاهرى را قبول كرد و چون مردم با او بيعت كردند حضرت در ضمن خطبه اى سيره و روش حكومتى خود را كه منطبق با قرآن و سنت پيامبر (ص) بود بيان نمود و عملاً از همان آغاز مطابق آنچه گفته بود عمل كرد. صراحت و عدالت حضرت امير (ع) هر چند تودهئ مردم مسلمان را از ظلم هاى حكام قبل و بى عدالتى هاى گذشته رهانيد و رضايت و آرامش آنان را فراهم ساخت اما در مقابل موجب جبهه گيرى ثروتمندان و قدرت طلبان شد و آنان كه در گذشته بواسطه نزديك بودن به دستگاه خلافت از ثروت بى دريغ و رياست برخوردار بودند با تساوى حقوق آنها با ديگر و كنار گذاشتن از قدرت از حضرت امير (ع) فاصله گرفته و به اين ترتيب سه گروه عمده در مقابل آن حضرت در طول خلافت كمتر از پنجسال قرار گرفتند. اين سه گروه ناكثين, قاسطين, مارقين بودند كه جنگهاى جمل, صفين, نهروان را برپا كردند, در اينجا توضيح مختصرى نسبت به اين سه گروه ذكر كرده و ريشه مخالفتها و برخورد حضرت با آنها را بيان مى كنيم:الف: جنگ جمل به رهبرى عايشه, طلحه و زبير: جنگ جمل جنگ طبقاتى قريش در مقابل حضرت امير (ع) بود. براى ريشه يابى اين جنگ لازم است خصوصيات قريش را بررسى كنيم .قريش خود را اولاد حضرت ابراهيم (ع) مى دانستند و كليددار خانه خدا بودند خصوصاً بعد از عام الفيل كه سپاهيان ابرهه براى نابودى كعبه حمله كرده و بامر خداوند نابود شدند قريش اين واقعه را به خود گرفته و بى جهت خود را عزيز مى دانستند و امتياز خاصى براى خود نسبت به تمامى عرب قأل بودند و اعراب هم آنان را احترام مى كردند ليكن قريش در عمل بسيار فاسد بودند. مثلاً در قماربازى كارشان به جايى مى رسيد كه خود را مى باختند و