فرمت فایل: ورد - Word  

مرجع فایل - قابل ویرایش ) 

تعداد صفحه : 20
چكيده: در بحث گردشگري فرهنگي عموما دو محور مورد بررسي قرار مي‌گيرد محور اول گردشگري مرتبط با ميراث فرهگي يك مقصد مي‌باشد و بيشتر ر اين ديدگاه بعد تاريخي يك جامعه مورد نياز است و محور دوم گردشگري فرهنگي موضوع زمان حال و فرهنگ جاري يك مقصد را مدنظر قرار مي دهد. در حقيقت گردشگري فرهني نوعي از گردشگري است كه گردشگر را به فراگيري، آموزش،‌كنكاش و كسب تجربه درباره فرهن حال و گذشته جامعه مقصد و مقايسه آن با داشته‌ها و انگيزه‌هاي جامعه خود و ديگران مي‌نمايد و در واقع تجربه كيفي ميان گردشگر و محيط مورد بازديد مي‌باشد. با توجه به نقش برجسته جوامع محلي در مباحث مرتبط با پايداري و توسعه به ويژه در 20 سال اخير و داده‌هاي حاصل از تحقيقات مرتبط با اثرات گردشگري ، نوع جديدي از گردشگري بنام گردشگري جامعه محور و گردشگري فرهنگي مطرح شده است. اين نوع گردشگري با توجه به ويژگي‌هاي مناسب و توانايي بالقوه در توانمندسازي جوامع محلي به عنوان راهکاري جهت دستيابي به توسعه پايدار گردشگري مخصوصا در کشورهاي جهان سوم و در مبحث توسعه روستايي مورد توجه بسياري از صاحب نظران قرار گرفته است. كليد واژه:گردشگري فرهنگي- توسعه پايدار- اصول پايدار گردشگري – توسعه پايدار گردشگري – مدل گردشگري فرهنگي _گردشگري جامعه محور مقدمه : گردشگري جامعه محور و گردشگري فرهنگي به عنوان راهکاري جهت دستيابي به توسعه پايدار گردشگري مخصوصا در کشورهاي جهان سوم و در مبحث توسعه روستايي مورد توجه بسياري از صاحب نظران قرار گرفته است. ظهور انديشه توسعه پايدار در دهه 60 ميلادي به همراه پررنگ شدن نقش جوامع محلي و تاکيد بيشتر به نگرش پايين به بالادر مديريت و توسعه، تمامي زمينه‌هاي علمي و صنعتي در جهان را تحت تاثير قرار داده است . در اين بين گردشگري نيز از اين تاثير بي‌بهره نبوده و دستخوش تحولاتي شده که منجر به طرح مباحث نويني در ادبيات گردشگري و ظهور اشکال نويني از اين فعاليت شده است.