فرمت فایل: ورد - Word  

مرجع فایل - قابل ویرایش ) 

تعداد صفحه : 27
عصمت پيامبران و شبهات پيرامون آن يکي از موارديکه منکرين عصمت انبياء در قرآن کريم بدان استناد مي کنند، آيات مربوط به داستان عصيان حضرت آدم در بهشت است. خداوند متعال در اين زمينه در جايي از قرآن کريم چنين مي‌فرمايد: و عصي آدم ربه فغوي ثم اجتبيه ربه فتاب عليه و هدي (و حضرت آدمعليه‌السلام از آن جا که در برابر پروردگار خويش عصيان کرد لذا بي بهره ماند، سپس پروردگار او را برگزيد و توبه‌اش پذيرفت و او را هدايت نمود.» طه/122و121 چنان که ملاحظه مي شود، در اين آيات صريحاً به حضرت آدمعليه‌السلام نسبت عصيان داده شده است و اين خود به خوبي حاکي از عدم عصمت و امکان ارتکاب گناه در مورد انبياء آسماني است؟! پاسخ در حل اشکال مذکور 2 پاسخ گفته شده است که اينکه ما به آن 2 اشاره مي‌کنيم: الف- بايد دانست آنچه لازمه‌ي عصمت است انجام اوامر و نواهي الهي است. از طرفي بايد دانست که نهي دو گونه است: 1- نهي تحريمي 2- نهي تنزيهي و ارشادي. نهي تحريمي آن است که اگر کسي با آن مخالفت کند و علي رغم نهي الهي مرتکب آن فعل شود گرفتار عقاب و عذاب خواهد شد. نهي تنزيهي و ارشادي آن است که تنها جنبه‌ي راهنمايي و ارشاد دارد و مخالفت و يا اطاعت آن، خود بخود و مستقيماً سبب عقاب و يا ثوابي نمي‌گردد. از اين دو قسم «نهي» تنها قسم اول است که دال بر حرمت بوده و مخالفت با آن منافات با عصمت دارد يا هيچ دليل روشن و قاطعي نداريم که «نهي» اي که در مورد خوردن از «شجره‌ي ممنوعه» خطاب به حضرت آدمعليه‌السلام رسيده بوده، نهي تحريمي بوده است، بلکه با توجه به آيات قبل، به خوبي روشن است که اين نهي جنبه‌ي تنزيهي و ارشادي داشته چرا که تعليل اين «نهي» هرگز ناظر به عقاب و عذاب نيست. ب- پاسخ ديگري که در اين زمينه بيان گرديده اين است که جايگاهي که حضرت