مرجع فایل - قابل ویرایش )
تعداد صفحه : 18
معماري اسلامي مقدمه منظور از هنر و معماري اسلامي، همان هنر و معماري سرزمينهاي - خاورميانه، آفريقاي شمالي، هند شمالي و اسپانيا - است که از آغاز قرن هفتم ميلادي تحت حاکميت مسلمانان قرار گرفتند. خاستگاهها و ويژگيها اهميت تزيينات خوشنويسي و شکل مسجد، دو ويژگي اصلي هنر و معماري اسلامي هستند که عميقاً با ايمان اسلامي ارتباط دارند و در همان روزگار آغازين دين پيشرفت کردند. پيامبر [اسلام]، [حضرت] محمد، تاجري ثروتمند در مکه بود که در حدود 40 سالگي مجموعه عميقي از وحي را دريافت کرد و شروع به تبليغ دين جديدي نمود. اين وحيها که مسلمانان آنها را پيام الهي ميانگارند، در قرآن - کتاب مقدس مسلمانان - جمعآوري شده است. ميراث غني زباني و ادبيات عرب در احساس احترام عميق نسبت به قرآن نقش داشت. (1) مرکزيت قرآن در فرهنگ اسلامي و جذابيت ويژه شکل خط عربي سبب شد از کلام نوشتاري، به ويژه آيات قرآني به عنوان کتيبههاي مساجد استفاده گردد و نيز تزيينات خطاطي و شيوههاي آن در تمام شاخههاي هنر اسلامي پيشرفت نمايد. در سال 622 پس از ميلاد، همان سالي که مبدأ تاريخ اسلامي قرار گرفت، حضرت محمد به شهر يثرب - که بعداً مدينه نام گرفت، هجرت نمود. در آنجا جامعهاي از مومنان که در پيرامون خانه محمد به عبادت مشغول بودند، گردهم آمدند. نمازگزاران عادي جامعه جديد در اين مکان ساده، شکل مسجد را پايهگذاري کردند که عبارت بود از محوطهاي محصور و مستطيلي با آلونکهايي (خانههاي همسران [حضرت] محمد) که در طول يک ضلع آن قرار گرفته بودند و يک ايوان ناهموار (سايهباني که در اصل براي استفاده از سايه بوده است) که در يک طرف براي مسلمين فقيرتر در نظر گرفته شده بود. از اين رو، تقريباً تمام مساجد نقشه خانه [حضرت] محمد را تکرار ميکردند و عبارت بودند از يک محوطه محصور (صحن)، ساختماني
مبلغ قابل پرداخت 11,000 تومان