فرمت فایل: ورد - Word  

مرجع فایل - قابل ویرایش ) 

تعداد صفحه : 15
نادرشاه افشار / / نادرشاه افشار، نسخهٔ اصلي در موزهٔ ويکتوريا و آلبرت در شهر لندن نادرشاه افشار، رئيس ايل افشار و بنيانگذار دودمان افشاريه بود که دوازده سال بر ايران حکومت کرد. پايتخت وي شهر مشهد بود.[۱] او از مشهورترين پادشاهان ايران پس از اسلام است.  پيش از پادشاهي نادرشاه افشار در سال ۱۰۶۶ه‍.ش در ايل افشار در درگز در شمال خراسان به دنيا آمد. اين ايل به دو شعبه بزرگ تقسيم مي‏شد: يکي قاسملو و ديگري ارخلو يا قرخلو؛ نادر شاه افشار از شعبه اخير بود. طايفه قرخلو را شاه اسماعيل از آذربايجان به خراسان کوچاند و در شمال آن سرزمين، در نواحي ابيورد و دره گز و باخرز تا حدود مرو مسکن داد؛ تا در برابر ازبکان و ترکمانان مهاجم سدي باشند. تعداد بسياري از اين ايلها در زمان شاه عباس اول در ايل شاهسون ادغام گشتند. [۱] نام اصلي او «نادرقلي» بود و هنوز به ۱۸ سالگي نرسيده بود که همراه با مادرش در يکي از يورشهاي ازبک‌هاي خوارزم به‌اسارت آنها درآمد. بعد از مدت کوتاهي از اسارت گريخته و به خراسان برگشت و در خدمت حکمران ابيورد باباعلي بيگ بود. او گروه کوچکي را به دور خود جمع کرده بعد از کنترل چند ناحيه خراسان خود را «نادرقلي بيگ» ناميد. در اين هنگام افغان‌ها به رهبري محمود افغان اصفهان را تصرف کرده بودند و شاه سلطان حسين صفوي را به قتل رساندند. با سقوط اصفهان و قتل شاه سلطان حسين، پسر او به نام شاه تهماسب دوم صفوي که از اصفهان به قزوين گريخته بود خود را پادشاه ايران خواند(۱۱۳۵ ه‍.ق) ولي حکام نواحي گوناگون کشور حاضر به اطاعت از او نشدند. محمود افغان نيز که تنها بر اصفهان و نواحي اطراف آن حکومت مي‌کرد کمي بعد به‌دست پسر عمويش به‌نام اشرف افغان به‌قتل رسيد(۱۱۳۷ ه‍.ق). همزمان با اين اوضاع