فرمت فایل: ورد - Word  

مرجع فایل - قابل ویرایش ) 

تعداد صفحه : 10
گنبد سلطانيه  ميراث جهاني يونسکو  
                       در مسير زنجان به تهران و در فاصله‌ي سي کيلومتري زنجان، در سمت راست جاده، گنبدي عظيم خودنمايي مي‌کند. گنبد سلطانيه يادآور شکوه و رونقي است که در حدود هفتصد سال پيش در اين شهر جريان داشته است. حمدالله مستوفي در نزهت‌القلوب مي‌گويد: «قبل از حمله‌ي مغول در سلطانيه‌ي فعلي هيچ‌گونه اثر ساختماني نبود و اين ناحيه به شکل مرغزار و چمنزار بوده است. سلاطين مغول پس از استقرار در ايران و پايتخت قرار دادن تبريز، کم‌کم براي شکار و گذراندن ايام تابستان بدان سو روانه مي‌شدند و با برافراشتن چادرها، ايام استراحت تابستاني را در آن‌جا سپري مي‌کردند. به همين جهت، اين محل چمنزار يا شکارگاه شاهين ناميده مي‌شد. کم‌کم پادشاهان بعدي به‌خاطر خوش آب و هوا بودن مکان مزبور، تصميم به ايجاد تأسيسات و ساختمان‌هايي براي اسکان خويش، لشگريان و اطرافيان خود گرفتند». در اواخر قرن هفتم هجري قمري ارغون‌خان، ‌ چهارمين ايل‌خان مغول، دستور ساخت قلعه‌اي با دور باروي ١٢٠٠٠ گام از سنگ تراشيده در منطقه‌ي سلطانيه را صادر کرد. براي ساخت اين قلعه که داراي کاخ سلطنتي و خانه‌هاي متعدد بود، هزاران نفر از معماران و هنرمندان از تبريز به اين منطقه آمدند. ‌ارغون‌خان در حالي‌که ساخت قلعه به پايان نرسيده بود، در آن رحل اقامت افکند و مدتي بعد درگذشت. پسرش غازان‌خان در ابتدا قصد داشت کار نيمه‌تمام پدرش را به انجام برساند، وليکن بنا به دلايلي از اين کار منصرف شد و مجدداً تبريز را به پايتختي برگزيد. او بعدها تصميم گرفت در محل سلطانيه، شهري جديد و هم‌چنين براي خودش آرامگاهي مجلل بسازد. بعد از مرگ او، فرزندش اولجايتو در سال ٧٠٢ هجري قمري تصميم گرفت به آرزوي پدرش جامه‌ي عمل بپوشاند. اولجايتو براي تسريع در ساخت شهر، در محل سلطانيه چادر

قسمتی از محتوی متن پروژه میباشد که به صورت نمونه ، بعد از پرداخت آنلاین در فروشگاه فایل آنی فایل را دانلود نمایید .

  

 « پرداخت آنلاین و دانلود در قسمت پایین »