فرمت فایل: ورد - Word  

مرجع فایل - قابل ویرایش ) 

تعداد صفحه : 20
پرتودهي مواد غذايي (اشعه دادن) تحقيقات در زمينه استفاده از اشعه يونيزه بلافاصله بعد از جنگ جهاني دوم آغاز گرديد در آن زمان تصور مي شد كه اشعه مي تواند تكنيك بسيار مناسبي براي حفاظت از مواد غذايي باشد. متاسفانه اميدها به طور كامل برآورده نگرديد و امروه تعداد محدودي از فرآورده هاي غذايي وجود دارند كه براي افزايش عمر نگهداريشان، از اشعه استفاده مي شود. از جمله اشكالاتي كه اين روش دارد آن است كه بعضي از محصولات كه در معرض تابش اشعه قرار مي گيرند نوعي طعم نامطبوع پيدا مي كنند. اين طعم عموماً نامطلوب بوده و براي مصرف كنندگان غير قابل قبول است. برخي از جنبه هاي فناوري اشعه دهي مواد غذايي اشعه دهي مواد غذايي نوعي روش فيزيكي براي فرآوري محسوب مي شود كه شامل قراردادن ماده غذايي بسته بندي شده در برابر اشعه هاي گاما، اشعه X و الكترون مي باشد. منابع اشعه مواد غذايي معمولاً با اشعة گاما و از طريق يك منبع راديوايزوتوپ، الكترون ها و يا اشعه X توليد شده از طريق يك شتاب دهندة الكتروني اشعه دهي مي شوند. منابع مشابهي براي سترون كردن ادوات مصرفي پزشكي با اشعه استفاده مي شوند. بيش از 170 ابزار اشعه دهي تجاري در سراسر جهان براي اشعه دهي لوازم پزشكي به كار مي روند. حدود يك سوم از اين تجهيزات به صورت چند منظوره عمل مي كنند و بدين ترتيب مي توان محصولات غذايي را نيز فرآوري نمود. اگرچه، براي توليد اشعه هاي يونيزة مختلف بايد از ابزار متفاوتي استفاده كرد، اما تغييرات شيميايي كه در اثر تشعشعات يونيزة مختلف ايجاد مي شوند يكسان هستند. تنها اختلاف عملي مربوط به قدرت نفوذ آن ها، مقدار و تراكم ماده غذايي قابل فرآوري با اشعه مي باشد. راديوايزوتوپي كه در اغلب طريق اشعه دهي كبالت طبيعي (59) در كانادا توليد مي گردد. سزيم 137 حاصل از سوخت هاي هسته اي مصرف شده را مي توان جانشين منبع راديوايزوتوپ نمود. البته، در حال حاضر مصرف گسترده اي ندارد

قسمتی از محتوی متن پروژه میباشد که به صورت نمونه ، بعد از پرداخت آنلاین در فروشگاه فایل آنی فایل را دانلود نمایید .

  

 « پرداخت آنلاین و دانلود در قسمت پایین »