فرمت فایل: ورد - Word  

مرجع فایل - قابل ویرایش ) 

تعداد صفحه : 11
بحث پيرامون زمين لرزه هاي باستاني و تاريخي بررسي زمين لرزه هاي باستاني و تاريخي گسترده كپه داغ بيانگر فعاليت لرزه اي در تمام بخشهاي خاوري ( مشهد)،مركزي ( قوچان ) و باختري ( گرگان) اين ناحيه مي باشد. وقوع زمينلرزه هاي شناخته شده، درطول زمان، از دوره هي بسيار پيشين ( 4000سال قبل ) تاسدة اخير نيز نشان دهندة گسترش فعاليت لرزه اي در طول زمان مي باشد. رويداد زمينلرزه هاي 2000B.C آق تپه و 10BC-AD10 نساء در منطقه عشق آباد نشان دهندة فعاليت لرزه اي در راستاي اين بخش از پكه داغ ( گسل اصلي كپه داغ ) است. اين دو ميدان با فاصله زماني حدود 2000 سال به همراه رويداد1948 عشق آباد (Ms7.2 ) ، مشخص كنندة بيشينه دورة بازگشت 2000 ساله براي اين قسمت از پكه داغ مي باشند ( Beberian and Yeats.2001 ) . گسل اصلي مشخص شده براي اين ناحيه گسل اصلي كپه داغ و گسل هاي تراستي فرعي مي باشند. كه احتمالاً مسبب دو رويداد اول و نيز رويدار 1948 مي باشند. از آنجا كه تقسيم دگر شكلي بصورت امتداد لغر و راندگي دراين بخش از كپه داغ (area zource ) مي باشد و نه خود گسل اصلي كپه داغ به تنهايي ( Berberian and Yeats .2001 ) زمينلرزه هاي 874 ،1436،1498 گرگان ( جرجان) با فاصله زماني 562 و 62 ، در جنوب گنبد كاووس و در راستاي گسل خزر روي داده اند. زمينلرزه 1470 نيز در شمال گنبد كاووس، در ميانه دشت پهنه كواترنر روي داده است. ثبت زمينلرزه هاي 1436، 1470 ،1498 با فاصله زماني 34 و 28 سال را مي توان ناشي از اهميت گرگان در اين دوره زماني دانست. اينكه چرا براي دوران هاي ديگر اطلاعات همساني در دست نيست روشن نمي باشد، شايد پيش از اين بروز ناگهاني و تمركز فعاليت لرزه اي و نيز به دنبال آن، يك آرامش لرزه اي واقعي وجود داشته است ( امبرسز و ملويل،

قسمتی از محتوی متن پروژه میباشد که به صورت نمونه ، بعد از پرداخت آنلاین در فروشگاه فایل آنی فایل را دانلود نمایید .

  

 « پرداخت آنلاین و دانلود در قسمت پایین »