لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات:13

ابرهاتوده هاي قابل رويت قطرات اب يا بلورهاي يخ بوده كه در تروپوسفر زمين (پست ترين لايه جو زمين) شناورندو با نيروي باد حركت مي كنند. ابرها از فضا به صورت پوشش سفيدي كه كره زمين را احاطه كرده اند قابل رويت هستند.

چگونگي تشكيل ابرها: ابرها هنگامي تشكيل مي شوند كه بخار اب بر روي ذرات ريز گردوغبار كه در هوا معلقند تقطيرميشود. اين تقطير (تشكيل ابر) در زمان برخورد هواي گرم و سرد اتفاق مي افتد. هنگامي كه هواي گرم از يك سمت كوهستان صعود مي كند يا هنگامي كه بر فراز يك منطقه سرد مانند حجمي از اب خنك حركت مي كند ،خنك مي شود. علت اين پديده اين است كه هواي خنك قادر به حفظ بخاراب كمتري نسبت به هواي گرم بوده واب اضافي به صورت مايع يا يخ فشرده مي شود.

انواع ابرها

پيشوندها و پسوندهاي مورد استفاده براي توصيف ابرها:

ابرها با توجه به ظاهر و ارتفاعشان درجو شناخته مي شوند . براي مثال سيرو(به معني دسته مو) پيشوندي استكه براي ابرها در ارتفاع بالا(بالاي 20000 فوت) استفاده مي شود. التو پيشوندي است كه براي ابرهاي مياني(بين6000 تا 20000 فوت)استفاده ميشود. براي ابرها در ارتفاع پائين پيشوندي وجود ندارد. هنگامي كه ابرها نزديك زمين هستند مه نام مي گيرند. نيمبو(به معني باران) پيشوندي است كه براي ابرهاي با قابليت بارش استفاده مي شود. پسوند نيمبوس نيز همين كاربرد رادارد.كومولو(به معني توده )به ابرهاي انباشته و استارتو(به معني لايه)به ابرهاي پهن،هموار ولايه اي اطلاق مي شود.