لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات:23

صدای غربت از خانه داوودی میرسد

خانه های قدیمی در حکم ریش سفید کوچه ها و محله ها می باشند و همچنان کهچین خوردگی تاریخ بر پیشانی آن ها نمایان است، خاطرات فرهنگ و هنر ومعماری گذشته را در دل خود به یادگار نگه داشته اند.توسعه شهرنشینی و لزومایجاد مجتمع های تجاری، اداری و مسکونی جدید از طرفی و سالخوردگی ابنیهقدیمی و روند رو به تخریب آن ها از طرف دیگر، سبب شده است تا این بناهایتاریخی در معرض نابودی قرار بگیرند.در این میان نقش دستگاه های مسئول و دررأس آن ها سازمان میراث فرهنگی در نگه داری و احیای این ابنیه غیرقابلانکار است.شهر مشهد اگرچه عمر درازی دارد، اکثر خانه های قدیمی آن به دلیلتخریب بافت تاریخی و مرکزی شهر، از بین رفته اند. بنابراین حفظ و معرفیخانه های باقی مانده این شهر نیازمند نگاه ویژه مسئولان و اهتمام خاص آناناست.یکی از این خانه ها، خانه داوودی است. بنایی در خیابان توحید و درنزدیکی میدان شهدا که رنگ رخسارش خبر از سابقه تاریخی آن می دهد.به همراهدکتر پاپلی استاد بازنشسته دانشگاه فردوسی مشهد در چوبی خانه داوودی را بهصدا درآوردیم تا ابراهیم داوودی راهنمای ورودمان به خانه اش باشد.ازراهروی باریک ورودی خانه که می گذریم به حیاط بزرگی می رسیم که دور تا دورآن را اتاق ها احاطه کرده اند و پیداست سال ها، مهمانی نداشته اند.یک حوضسنگی و بی آب مثل غریبه ای بین درخت های حیاط نشسته است و برگ های زرد باخاکستری کف حیاط، تابلویی غم انگیز ساخته است.پله ها را بالا می رویم تابه اتاق آقای داوودی می رسیم و در همین حال نگاهمان به اتاق بزرگی می افتدکه آشپزخانه خانه داوودی است.