لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات:16

تبخير کننده ها

اهميت تبخيركننده ها در صنايع گوناگون براي كساني كه با آنها سروكار دارند پوشيده نيست، مخصوصا در پالايشگاه هاي نفت و گاز براي استفاده از آب هاي نامرغوب و جلوگيري از ورود آنها به محيط زيست، آنها را بازيافت مي كنند و به صورت آب مقطر يا آب هاي سرويس در مي آورند كه آب هاي سرويس براي شستشو استفاده مي شود، اما آب مقطر مي تواند استفاده هاي گوناگون داشته باشد كه از جمله مي تواند در ديگ هاي بخار براي تهيه بخار استفاده شود، لذا براي تهيه آب مقطر روش هاي گوناگوني وجود دارد كه يكي از آنها روش تبخير است كه در تبخيركننده هاي چند مرحله اي صورت مي گيرد. در اين جا خواص مايع تبخير شونده و انواع تبخيركننده ها و مشكلات حاكم بر آنها شرح داده مي شود.

• تبخير

تبخير يا غليظ كردن يك محلول، شامل يك ماده حل شونده غيرفرار و يك حلال فرار است. در اكثريت تبخيرها، حلال ما، آب است. در تبخير، بخشي از حلال، بخار مي شود و يك محلول غليظ توليد مي شود. تبخير كردن با خشك كردن فرق مي كند، زيرا در تبخير كردن، آن چه باقي مي ماند مايع است (بعضي اوقات مايعي با لزجي سطح بالا) نه يك جامد. همين طور تبخير با تقطير نيز فرق دارد، زيرا در تبخير معمولا بخار آب، خالص است و حتي هنگامي كه بخار آب مخلوط است، هيچ كوششي در مرحله تبخير براي جداسازي بخار آب در قسمت هاي مختلف صورت نمي گيرد. تبخير با بلورسازي نيز تفاوت دارد، زيرا در تبخير تأكيد برغليظ كردن محلول است نه برشكل دادن و ساختن بلورها در وضعيت معين، مثلا در تبخير آب نمك براي توليد نمك معمولي، خط بين تبخير و بلورسازي خيلي دور از نوك تيز بودن است.معمولا، در تبخير، مايع غليظ، محصول با ارزشي است و بخار آب بعد از چگال شدن دور ريخته مي شود، اما در يك وضعيت ويژه، عكس اين مطلب صادق است.