لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات:3

اصلاحات ساختاري آموزش و پرورش درماني بر دردهاي كهنه

* بايد رويكرد اصلاحي در خصوص سازمان و تشكيلات آموزشي را به عنوان يك تحول اساسي در نظر گرفت.
* بسياري از فرصتها و موانع تحقق آموزش و پرورش كارآمد، فراتر از مرزهاي سازماني قرار دارند
* تشكيلات مستقل تحت عنوان معاونت پرورشي، دركنار معاونت آموزشي، بيش از هر چيز نقش تربيتي مدير، معلم و ديگر كاركنان را مورد خدشه قرار مي دهد.

ساختار سازماني پيكره و قالب فعاليتهاي هر سازمان را تشكيل مي دهد. به وسيله ساختار، تحقق هدفها با تعيين وظايف و فعاليتهاي مورد نياز و توزيع آن ميان بخشها و افراد و تصريح سطوح ارتباطات پيگيري مي شود. ساختار عاملي اساسي در جهت كارآمدي سازمانها به شمار مي آيد. از طريق ساختار، تصويري نسبتاً روشن از مجموع فعاليتهاي يك سازمان كه در راستاي تحقق هدفها انجام مي پذيرد، ارايه مي گردد.
عوامل گوناگوني در تدارك ساختار سازماني دخيل هستند، هدفها مؤثرترين نقش رادر اين زمينه بر عهده دارند. هدفها راهنماي طراحان ساختار سازماني هستند. ساختارها وسيله تحقق اهداف هستند و از اين رو بايد هماهنگي كامل ميان اين دو وجود داشته باشد. اهداف با داشتن اهميت ويژه، بهترين ملاك براي ارزيابي ميزان كارآمدي ساختار هستند.
علاوه بر اين محيط درون و بيرون سازمان و تغييرات در رسالت و اهداف نيز بر طراحي ساختار تأثير مي گذارد. با اين توصيف تغيير و تحول و بهسازي ساختار سازماني از اقدامات مستمر وحياتي براي يك سازمان پويا به شمار مي آيد.
نظامهاي آموزشي در اين ميان بيش از ساير نظامها محتاج بازنگري و بهبود در ساختار وتشكيلات خود هستند. آموزش و پرورش با برعهده گرفتن نقش گذرگاه در توسعه جامع و پايدار جوامع و براي انجام مطلوب آن لاجرم بايد بهسازي ساختار سازماني رابه عنوان يك اولويت اساسي در دستور كار خود داشته باشد و براي آن برنامه ارايه دهد.
تحمل بار سنگين مسؤوليتهاي آموزش و پرورش جز با طراحي و اجراي ساختار و تشكيلات كارآمد ميسر نخواهد شد. به عبارت ديگر ساختار و تشكيلات است كه نحوه سازماندهي منابع موجود رادر جهت دستيابي به اهداف مشخص مي كند. اگر ساختار و تشكيلات به صورت شايسته پيش بيني نگردد، منابع اتلاف مي شود، تعادل سازماني بر هم مي خورد و وصول به اهداف دور از دسترس مي گردد.
نظام آموزشي ايران نيز همواره با چالش بهبود كارآمدي ساختار و تشكيلات روبرو بوده است و هرازگاهي نيز به همين منظور ساختار و برنامه هاي آن دستخوش تغيير و تحول گرديده است. در بررسيهاي متعدد نيز بر ضرورت اصلاح و تغيير مستمر ساختار نظام آموزشي بر حسب نيازهاي جديد تأكيد شده است. بويژه در شرايط جديد جامعه و در رويارويي با چالشهاي محيطي در نيل به يك توسعه همه جانبه از آموزش و پرورش انتظار مي رود با نوسازي، بازسازي و بهسازي ساختار خود، نقش جدي تري را در اين روند بر عهده گيرد. به عبارت ديگر در شرايطي كه جامعه تصميم به توسعه فراگير دارد، آموزش و پرورش بايد براي بر عهده گرفتن نقش و جايگاه واقعي خود در اين عرصه تلاش وسيع تر را به عمل آورد و براي نيل به آن به طراحي ساختار سازماني مناسب دست زند.
در اين راستا اخيراً با تصويب ادغام تشكيلات آموزشي و پرورشي در شوراي معاونين وزارت آموزش و پرورش مي رود تا با عملي نمودن بحث مذكور، فصل جديدي در اصلاحات ساختاري نظام آموزشي كشور گشوده شود.